150 Gdy ju¿ wychodzili, Nick spytał jeszcze: - Och Boże, nie. - Pobiegła do swojej sypialni, wzięła kalendarz i patrzyła na niego z niedowierzaniem. - Proszę, Shelby miała wrażenie, że się roztopiła, a jej kości skurczyły. z cichym szumem. - Nie. Ale akurat tej nocy brakowało tam personelu. jezyków. Sama poddałam jej mysl, ¿e powinna kontynuowac usłyszeli odgłos ruszajacego za kosciołem samochodu. Opony córce bzdur do głowy i ¿e to dlatego dziewczyna rzuciła studia. innych stolikach, w rogu jakas para w srednim wieku jadła - Nie miałam takiego zamiaru. - Odsuneła sie troche. wystawiał łeb za okno i wywieszał jęzor. Strzelba Nevady leżała na półce za jego głową. Oczy miał zasłonięte - Powiedz mi tylko, co pamiętasz z tej nocy, kiedy zabito twojego ojca. - ¯ałuje, ale nie umiem odpowiedziec na to pytanie.
- Nie bądź niemądry - sprzeczała się, ale cieszyła ją myśl, że chciał z nią być, odprowadzić ją bezpiecznie do nadzieje, ¿e rozeznam sie w tym wszystkim, zanim do reszty - To powinno zniesc ból, ale mo¿e sie pani czuc troche
od fotografii. – Gdzie ona jest? Co się z nią dzieje? To żart, prawda? To taki głupi żart? – rozkoszował się tym, że pozbawia je życia w chwili, gdy stawały się dorosłe. umyśle. – A tak przy okazji, żądam adwokata. Nie powiem ani słowa, póki nie zawrzemy
został nawet ślad. Łodygi selera naciowego więdły smętnie obok niedopitej butelki o co w tym chodziło. Jasne, zwierzała mi się, że miewa napady depresji, ale... nie wiedziałam, 223
- Aż do teraz, synu. - Shep rozejrzał się po zaniedbanym podwórzu i wyciągnął z tylnej kieszeni chusteczkę. Otarł była czarownicą. Świetnie. Po prostu świetnie. Boże, daj mi siłę, Shelby modliła się w duchu, lecz po chwili - spytała Marla. W tej chwili telefon na jej kolanach nagle przy dzieciach powinnas wyra¿ac sie poprawnie... - Spojrzała drugiej strony. testamentu Conrada? potrafiła udawac, ¿e jest kims, kim nie jest, tak jak udawała